Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Πραγματα για τα οποια αμφιβαλλω


Πραγματα στα οποια πιστευουν οι περισσοτεροι. Πολλοι, με τυφλη πιστη.
Αλλα εγω, αφου εχω σκοπο να γραφω χωρις πολλους ενδοιασμους τις σκεψεις μου και τις εκφρασεις μου, θα γραψω με επιχειρηματα για στερεοτυπα τα οποια δεν πιστευω, η για τα οποια αμφιβαλλω:


Για τον Θεο των θρησκειων

Κατ αρχην, αν ελεγα σκετο «δεν πιστευω στον Θεο», θα ειχα ηδη τη σταμπα του αθεου, του ιεροσυλου, του Ιεχωβα. Εφοσον δεν εχω δει τον Θεο, δεν μπορω να αποδειξω οτι υπαρχει, ουτε οτι δεν υπαρχει. Ποσο μαλλον τι ειναι. Προφανως, καποιος/κατι δημιουργησε το συμπαν. Θα μπορουσε βεβαια να ρωτησει καποιος, ποιος δημιουργησε το Θεο, και ποιος δημιουργησε αυτον που δημιουργησε τον Θεο, κοκ.

Οι αποψεις για το πως δημιουργηθηκε το συμπαν, ποικιλουν:
-Αλλοι ειπαν οτι ο κοσμος δημιουργηθηκε απο το λιονταρι που τους κατασπαραξε. Η απο τον κεραυνο που τους τσουρουφλησε.
-Αλλοι ειπαν οτι αποτελειται απο τον Ουρανο, τη Γη, και τα εγγονια τους που αχταρμιαζονται καπου σε μια βουνοκορυφη. Ολυμπος λεγεται...
-Αλλοι ειπαν οτι ο Θεος επειδη βαριοταν μονος του, εφτιαξε τη Γη και το φως της, και τα ζωα της. Και για να εχει ποιος να φυλαει τα προβατα, εκανε εργο υψηλης γλυπτικης με χωμα και λασπη, εκανε ενα «Φου!!» και να σου ο ανθρωπος.
-Απο αυτους, καποιοι ειπαν οτι εστειλε καποτε τον γιο του να κατευνασει λιγο την ανθρωποτητα που ειχε παρει τον κακο δρομο. Και καποιοι αλλοι, εβγαλαν τη συνεχεια του Χριαστιανισμου, το... σικουελ δηλαδη, που λεει οτι και ο γιος, η μαλλον προφητης, πηρε τον κακο δρομο, και ηρθε ενας καλος προφητης στη Μεκκα για να δειξει την αληθεια.
-Αλλοι, πιο προοδευτικοι, ειπαν κατι θεωριες με Big Bang, υλες φωτεινες και σκοτεινες, παραλληλα συμπαντα και τετοια περιεργα. Προσπαθουν μαλιστα, να μας πεισουν οτι συμβαδιζουν με τις παραπανω θεωριες.
-και αλλες παρα πολλες θεωριες...

Ξερετε τι δεν με πειθει στα θεοκεντρικα σεναρια;; Το οτι ενω δεν εκαψαν τελικα τον Γαλιλαιο, και ολοι συμφωνουμε οτι ειναι στρογγυλη η Γη, και δεν ειναι το κεντρο του κοσμου, κλπ... συμφωνουμε παραλληλα οτι ο εκαστοτε Θεος επελεξε τη Γη μας απο ολο αυτον τον αχταρμα γαλαξιων, για να δημιουργησει τα ανθρωπακια, και να θεσπισει ποιοι ειναι οι πιο αξιοι ακολουθοι του (Ελληνες;; Βυζαντινοι;; Εβραιοι;; Αραβες;;).
Να σας κανω πιο λιανη την κλιμακα;;

Φανταστειτε τον Αμερικανο στρατηγο να εξηγει την επομενη αποστολη στην ομαδα του, στη βαση των Marines. Η βεργα του, πανω στον projectορα που δειχνει ενα ψηφιακο παγκοσμιο χαρτη, η το Google Earth, χτυπαει σε ενα σημειο καπου στη χωρα σας. Συγκεκριμενα, σε ενα σημειο καπου στην πολη σας. Συγκεκριμενα, καπου στη γειτονια σας. Συγκεκριμενα, πανω στην κουραδα του σκυλου σας. Σε αυτο ακριβως το σημειο σταματαει το ζουμαρισμα ο στρατηγος μας, για να ανακοινωσει το σχεδιο: «Θα προσγειωθουμε εκει με αλεξιπτωτα, και θα γεμισουμε το σημειο με εκρηκτικα, αφου περικυκλωσουμε την περιοχη με τους πεζικαριους, κλπ-κλπ. Οταν ο υπαιθριος μπιντες καταληφθει, gentlemen, το εθνος των ΗΠΑ θα εχει εδραιωσει την κυριαρχια του στην υφηλιο!!» 

Τις εποχες που οι αρχαιοι Ελληνες, και αργοτερα οι Ιουδαιοι, εδραιωναν την πιστη τους στο οτι οι θεοι/ο Θεος δεν ειχε αλλη δουλεια απο το να φτιαξει τη Γη μας, ακουγοταν πολυ λογικο: ο κοσμος μας τοτε "ηταν" επιπεδος, με εναν ουρανιο θολο, και κεντρο καπου στην Μεσογειο.
Τωρα που ξεπερασαμε αυτην την εικονα, ακουγεται το ιδιο λογικο;;

Θυμαστε τα σχολικα βιβλια των θρησκευτικων ε;; Αφου πρωτα κατεριπταν μια-μια τις θεωριες του Δαρβινισμου και της γενετικης εξελιξης, προσεθεταν και μια παραγραφο που ελεγε «φυσικα ο χριστιανισμος δεν συγκρουεται με τις θετικες επιστημες. Απλα υπαρχουν καποια πραγματα που δεν εξηγουνται με τη φυσικη, αλλα με την Αγια Γραφη.» Και οταν εξηγηθουν με τη φυσικη, τι θα απογινουν αυτα που εξηγουνταν με την Αγια Γραφη;; Και το οτι η Γη γυριζει γυρω απο τον ηλιο συγκρουεται με την Αγια Γραφη, αλλα δεχτηκαμε και τα δυο. Και καταληξαμε σε αυτο που περιεγραψα πιο πανω.

Και κατι ακομα: οι θεολογοι διδασκουν οτι ο Θεος ως δημιουργος του συμπαντος ειναι εξω απο αυτο, συνεπως εξω απο την υλη, τον χωρο, τον χρονο, κλπ. Αφου δεν αντιλαμβανομαστε πραγματα εξω απο το συμπαν, και δη τον Θεο, πως γινεται να τον ξερουμε, να τον βαπτιζουμε, να τον μεταφραζουμε, και να σφαγιαζονται λαοι στο ονομα του;;
Εγραψα οτι αμφιβαλω για τον «Θεο των θρησκειων», οχι για «τις θρησκειες». Οι θρησκειες απο μονες τους, δεν ειναι μονο μεσο χαλιναγωγησης, αλλα και μεσο κοινωνικοποιησης. Δεν εχουν να κανουν μονο με το ποιος δημιουργησε το συμπαν, αλλα και με καποιες αξιες. Χωρις θρησκειες, χωρις τον φοβο ενος Θεου, θα ζουσαμε ακομα σαν αγριμια, και θα σκοτωναμε/κλεβαμε οποιον γουσταραμε. Αλλα θα μου πεις, και με τις θρησκειες, δεν σκοτωνομαστε που και που;; 

Αυτο που εμεις βαπτιζουμε Θεο, αλλοι τον βαπτιζουν «Αλλαχ», καποιοι αλλοι «αγια Αστραπη», και μπορει να ειναι και κατι αλλο απο ολα αυτα. Δεν γινεται ομως το συμπαν να δημιουργηθηκε αλλιως για τον καθε λαο. Μηπως τοσα χρονια η ανθρωποτητα αλληλοσκοτωνεται για τα «βαφτισια»;;



Για τα φαντασματα, και τη μετα θανατον ζωη

Θα μου πειτε εδω «τοσες μαρτυριες υπαρχουν για φαντασματα, αλλοι λενε οτι τα ειδαν με τα ματια τους. Δεν σου αρκει αυτο;;»
Οχι, δεν μου αρκει. Γενικως, νομιζω οτι το ευκολο ειναι να δειξεις οτι υπαρχει κατι. Το δυσκολο ειναι να αποδειξεις οτι ΔΕΝ υπαρχει.
Για μενα, το απλο θα ηταν να μαζεψω ολο το χωριο και να ανακοινωσω «παιδια, χτες με στριμωξε μια αρκουδα, και τη σκοτωσα με την κλανια μου. Θαυμα!!»
Η να τους πω «παιδια, χτες ειδα στον υπνο μου εναν μπορντοροδοκοκκινο πιγκουινο απο τη Σαχαρα. Μου μιλησε με το στομα του πνευματος της γιαγιας μου, και μου ειπε "Εν Τουτω Νικα"»!!
Το δυσκολο ειναι να τα βαλεις ολα με τη λογικη και να αποδειξεις αν υπαρχει η δεν υπαρχει κατι...

Οσο για τα φαντασματα, ας ανακεφαλαιωσουμε λιγο τι μαρτυριες υπαρχουν...
Οτι ειδαν σκιες στον τοιχο;; Μπορει να εκανε παιχνιδια το φως, και πανω στην τρομαρα τους να διεκριναν τον Χριστο φανταρο. Οτι ειδαν μια ασπροφορεμενη γυναικα;; Μπορει και παλι να ειδαν κατι αλλο στο σκοταδι...

Μπα οχι... αυτα ειναι ξεπερασμενα πραγματα. Δεν θα ασχοληθω αλλο με «ψιλικατζηδες» αποπτες, πλεον υπαρχουν και πιο ατμοσφαιρικες και μοδατες μαρτυριες.
Σε αυτες δεν καταλαβαινω, γιατι τα φαντασματα δεν εμφανιζονται φατσα μπροστα σου. Αντ αυτου, απλα μισοκρυβονται σε περιεργους σχηματισμους και περιστασεις, οπως σε μια οικογενειακη φωτογραφια οπου σου λενε «εδω διακρινεται η φιγουρα του παππου που πεθανε λιγες μερες πριν», η σε εναν καθρεφτη αφου τον παρεις φωτογραφια, η σε ενα νεκροταφειο (παλι αφου τα επιασε φωτογραφικη μηχανη), η στον τοπο του θανατου τους, συμφωνα (παλι) με φωτογραφιες-ντοκουμεντα...
Μα καλα, τι ειδους μηχανισμο εχει ο φωτογραφικος φακος και αιχμαλωτιζει/απεικονιζει αορατα πνευματα;; Οι Ghostbusters τον εφηυραν;;
Γενικως, τα φαντασματα δεν εχουν αλλη δουλεια απο το να ποζαρουν, και να τρομοκρατουν συγγενεις και επισκεπτες;; Και γιατι στη φωτογραφια, και οχι αυτοπροσωπως;;

Το αλλο που εχω απορια ειναι απο που εχει βγει η ολη νοοτροπια οτι «τα φαντασματα θελουν το κακο μας, αν δειτε ποτε κανενα, το καλυτερο ειναι να φυγετε αρον-αρον ουρλιαζοντας υστερικα». Ας πουμε οτι υπαρχουν μαρτυριες για φαντασματα, εχετε δει καποιον να λεει οτι δεχθηκε επιθεση απο φαντασμα;; Η καποιον που να τον σκοτωσε φαντασμα;; (θα μου πειτε, αμα σκοτωθηκε, πως να υπαρχει μαρτυρια;; Oh, wait, τωρα μου λυθηκε η απορια πως εκφυλιστηκαν οι Νεαντερνταλ, και πως πεθανε ο Ελβις.)

Κλασικο παραδειγμα μια ιστορια που διαβασα, οτι πηγε μια επισκεπτρια στον Λευκο Οικο, στο δωματιο του νεκρου Αβρααμ Λινκολν, και τον ειδε μεσα να αλλαζει τις μποτες του. Φυσικα εφυγε ουρλιαζοντας. Και ερωτω: βρε κοπελια μου... βλεπεις τον προεδρο της χωρας σου (πρωην εστω...) τετ-α-τετ, και κανεις μεταβολη να τρεξεις μακρια;; Τι θα σου εκανε, θα σε βιαζε;;
Ενταξει, μην κρυβομαστε... κι εγω θα εκλανα μεντες στη θεση της. Αλλα αν πρυτανευε η λογικη, γιατι να μην χαμογελασω και να πω «Ρε Αβρααμ!! Πως απο δω;; Τι σε φερνει στη Γη και εμφανιζεσαι μπροστα μου;; ...ξερω...ξερω, σε βλεπουν και τρομαζουν. Ε, τι να κανουμε, αυτα εχει η μετα-θανατον ζωη!! Και που να δεις την προ θανατου... Ελα κατσε ρε, να σε κερασω καμια μπυριτσα (σιγα μην σου δινουν τιποτα εκει πανω), να μου πεις κι εσυ τα νεα σου, γιατι σε φαγανε, τι πιστευεις για τον Ομπαμα, τον Παγκαλο, αν θα παρει πρωταθλημα ο ΠΑΟΚ, κλπ...»
Η αν εμφανιζοταν η γιαγια μου, γιατι να ειναι κακοβουλο και να με κανει να φοβηθω (ενταξει, εξαρταται κι απο τη γιαγια...);; Αν υπηρχε περιπτωση να κυκλοφορει το πνευμα της, θα μας κρυβοταν;;

Οσο για τη μετα-θανατον ζωη, τις ψυχες, κλπ:
Δεν ξερουμε ακομα τι (θαυμαστο ομολογουμενως) μηχανισμο εχει η ζωη, αλλα προφανως προκειται απλα για τη λειτουργια του οργανισμου μας.
Οταν σβηνετε τη μηχανη του αυτοκινητου σας, παυει να λειτουργει, σωστα;; Αναρωτιεστε που πηγε το χαμενο γκαζι;; Φοβαστε μην εμφανιστει στον υπνο σας, η μην στοιχειωσει το γκαραζ;; Οχι βεβαια, απλα σταματησε η λειτουργια του και τελος, αυτο ηταν!!
Ε, το ιδιο συμβαινει και με τη ζωη.


Για τους ευτυχισμενους ανθρωπους

Δεν γραφω οτι δεν πιστευω «στην ευτυχια». Ως «ευτυχια» μπορει να αποκαλεσει καποιος μια μικρη στιγμη που να εκφραζει τις επιθυμιες του, η να τον ευχαριστει. Αν ομως με τον ορο «ευτυχια», εννοειτε μια κατασταση ζωης, οπου σκοπευετε να φτασετε και να παραμεινετε, σας εχω μερικα ασχημα νεα.
Ο ανθρωπος ειναι ενα ον που δεν ικανοποιειται μονιμως, με τιποτα. Ολη η ζωη μας βασιζεται σε στοχους, και με τετοιους παντα θα ζουμε. Ακομα κι αν εχεις τα παντα, κατι θα θελησεις απο αυτα που δεν εχεις.
Επισης, μπορειτε ελευθερα να μην κοροιδευεστε, η να μην αφηνετε να σας κοροιδευουν: ανθρωπος που προσπαθει να σας πεισει οτι ειναι ευτυχισμενος, δεν μπορει παρα να λεει ψεμματα. Η τουλαχιστον να κρυβει αληθειες.
Ποσες φορες εχουμε δει ανθρωπους που βλεπουμε μονιμως χαμογελαστους. Καλυτερα να μην μαθουμε πως αισθανονται τις υπολοιπες φορες που δεν τους βλεπουμε...

 Τελος, δεν πιστευω:
Στον ερωτα με την πρωτη ματια

Εγω γιατι οσες φορες εχω ερωτευτει παραφορα, το εχω κανει αφου εχω δει μια κοπελα για δευτερη φορα;;


ΥΓ: Μεινετε συντονισμενοι!! Ακολουθει bonus θεμα, ισως σε διαστημα λιγων ωρων...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου